„ Wy jesteście nadzieją świata”

Z okazji obchodów Dnia Papieskiego -09.10.2016 r. w Zespole Szkół  im. Jana Pawła II w Kupnie został zorganizowany XIV Gminny Festiwal Papieski dla przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów Miasta i Gminy Kolbuszowa. Główne cele festiwalu to pogłębienie znajomości osoby i twórczości Jana Pawła II i upowszechnienie jej w środowisku oraz promowanie młodych talentów.

Festiwal przeprowadzono w następujących kategoriach: śpiew, recytacja, prace plastyczne , list . Eliminacje zostały przeprowadzone w dniu 3 października 2016 r. a udział w nich wzięło  230 przedszkolaków , uczniów szkół podstawowych i gimnazjów oraz nadesłano wiele pięknych prac plastycznych.

W  niedzielę - 9 października / Dzień Papieski / odbył się uroczysty finał, podczas którego występowali laureaci w poszczególnych kategoriach. Nagrody za zajęcie I miejsc wręczali zaproszeni goście: Ks. Dziekan - Prałat Kazimierz Osak, Radna Sejmiku Województwa Podkarpackiego - Pani Ewa Draus, Starosta Powiatu Kolbuszowskiego - Pan Józef Kardyś, Burmistrz Kolbuszowej - Pan Jan Zuba, Przewodniczący Rady Miejskiej - Pan Krzysztof Wilk, Radny z Kupna - Pan Julian Kłoda, Sołtys - Pan Mieczysław Plizga oraz p. Adam Przybyło, p. Józef Jakubczyk, dyrektorzy szkół i przedszkoli.  Po koncercie można było podziwiać wystawę prac plastycznych oraz skosztować „kremówek papieskich”.

Należy podkreślić, że zainteresowanie festiwalem było bardzo duże, a poziom reprezentowany przez uczestników z roku na rok jest coraz wyższy.

Składam bardzo serdeczne podziękowania wszystkim uczestnikom festiwalu, ich opiekunom dydaktycznym oraz kochanym rodzicom za wspaniałe przygotowanie i udział w festiwalu.

To do Was wszystkich odnoszą się słowa naszego Wielkiego Rodaka Świętego Jana Pawła II  „Wy jesteście moją nadzieją, Wy jesteście nadzieją świata”.

Wyrazy wielkiej wdzięczności składam na ręce wszystkich fundatorów nagród. Gorące podziękowania przekazuję dla nauczycieli, pracowników obsługi i Rady Rodziców Zespołu Szkół w Kupnie za pomoc w przygotowaniu i przeprowadzeniu uroczystości.  

W imieniu całej społeczności szkolnej serdecznie zapraszam na nasz Festiwal Papieski za rok.

Elżbieta Chmielowiec

Z okazji Festiwalu uczeń kl. III Gimnazjum w Kupnie napisał piękny wiersz i zajął I miejsce w kategorii- recytacja

„Z polskiej ziemi, z Wadowic ”

Autor: Konrad Świątek
kl. III b Gimnazjum im. Jana Pawła II w Kupnie

Dumna jest wielce Ojczyzna dziś cała,                                                                                                                                  
że z polskiej ziemi, z Wadowic zyskała                                                                                                                             
tak wielką łaskę od Boga naszego,                                                                                                                                     
co dał rodakom Papieża świętego.

Gdy został Ojcu za młodu oddany                                                                                                                  
kochał, jak chciał być przez niego kochany.                                                                                                 
Choć był posłuszny, wytrwały w swej wierze,                                                                                             
nigdy nie myślał, że będzie papieżem.

Choć znał już wtedy smak gorzki cierpienia,                                                                                                            
po śmierci mamy nie zaznał zwątpienia.                                                                                                            
Praca, nauka, modlitwa do Boga –                                                                                                           
wiedział on, że to do nieba droga.

Zawsze Maryja w opiece go miała,                                                                                                                 
nawet gdy wojna w Polsce zagorzała.                                                                                                                
Ciężko pracował, a studia porzucił.                                                                                                                      
By pomóc ojcu w chorobie, się trudził.

Choć mimo starań ojca również stracił,                                                                                                           
to w beznadziei wiary nie zatracił.                                                                                                                
Pragnąc być tylko Bogu zawierzony,                                                                                                          
został na księdza wiarą wyświęcony.

Już wtedy świadczył o swojej miłości,                                                                                                          
gorliwej wierze, do biednych czułości,                                                                                                            
umiłowaniu młodego człowieka.                                                                                                          
Wyciągać ręce, by pomóc, nie zwlekał.                 

                          ***

Aż nadszedł moment, gdy z ziemi słowiańskiej,                                                                                 
przyszedł  nasz Papież do owczarni Pańskiej.                                                                                            
Krzycz, serce polskie, krzycz, dumą zalane:                                                                                         
„Następcę Piotra widzieć w nim nam dane”.

Swoją postawą wszystkich zaskakiwał,                                                                                                          
wiarą, prostotą cały świat zadziwiał.                                                                                                               
Jest dla nas wzorem miłości bliźniego,                                                                                                            
zgody, nadziei, cierpienia godnego.

Z otwartym sercem ludzi umiłował,                                                                                                                       
a w nim najbardziej dziecka śmiech zachował.                                                                                           
Również i młodzież do siebie przywołał,                                                                                                   
wiedział, że będzie przyszłością Kościoła.

W świat pielgrzymując, Ewangelię głosił,                                                                                                                    
ze słowem Boga, uśmiech swój przynosił.                                                                                                           
Kochał człowieka bez względu na wiarę,                                                                                                           
niósł pokój wszystkim narodom na miarę.

Jednak najchętniej do Ojczyzny wracał                                                                                                                  
słowem miłości do swoich się zwracał.                                                                                                           
Dał nam nadzieję w komunizmu szponach,                                                                                                     
że Pan wolności weźmie nas w ramiona.

Był  jak z nas każdy, grał z aktorami,                                                                                                               
piłkę też kopał, bawił z kibicami.                                                                                                                     
Choć po górach i jeździł na nartach,                                                                                                                   
a co ciekawe, znał się na żartach.

Wiedział, że cierpieć przez życie swe będzie,                                                                                                
choć ufał Bogu on zawsze i wszędzie.                                                                                                                        
Od śmierci Matka Boża go chroniła,                                                                                                                       
gdy od zamachu życie ocaliła.

Wszyscy zamarli, gdy strasznie chorował,                                                                                                         
modląc się, kiedy na śmierć się gotował.                                                                                                       
Trwał w męce Pana przylgnięty do  krzyża.                                                                                                             
Czuł, że odchodzi, czas jego się zbliża.

Tak świat go żegnał, z młodymi na czele,                                                                                                         
wdzięczny za przykład i miłości wiele.                                                                                                          
Pełen radości więc wrócił do Pana,                                                                                                                   
by w domu Ojca zbudzić się już z rana.

                         ***

Dziś my, Polacy, wielce go kochamy.                                                                                                                       
Z dumą go wszyscy świętym nazywamy.                                                                                                             
Niech oręduje Jan Paweł za nami,                                                                                                         
abyśmy w życiu szli jego drogami.

                                                                Amen.                   

 Konrad Świątek, kl. III„b”

Koncert Laureatów

1. Patryk Augustyn - „Barka”/ klarnet / SP Kupno kl. VI – Grand Prix
2. Zofia Tomczyk -recytacja Przedszkole św. Józefa w Kolbuszowej
3. Przedszkole św. Jana w Kupnie – śpiew
4. Fabian Świątek – recytacja SP w Domatkowie kl. Kl. I-III
5. Zespół „Stokrotki” –śpiew SP Kolbuszowa Górna kl. IV-VI
6. Radosław Gil – recytacja SP w Bukowcu kl. VI
7. Przedszkole św. Józefa w Kolbuszowej – śpiew
8. Konrad Świątek – recytacja Gimnazjum w Kupnie kl. III
9. Oddział „0” SP w Kupnie – śpiew
10. SP w Zarębkach – Michał Stochel /akordeon/, śpiew klasy I-III
11. Dominika Kicińska – recytacja Gimnazjum nr 1 w Kolbuszowej
12. Zespół wokalny – Przedszkole w Kolbuszowej Górnej - śpiew
    /Antonina Bebło, Kinga Kosiorowska, Anna Kopeć, Julia Frankiewicz/

     13.Bernadeta Mazan - recytacja SP w Kupnie kl. IV
     14. Anna Szalony – śpiew SP Kolbuszowa Górna- klasy I-III
     15. Zespół „Papieskie czirliderki” – SP nr 1 w Kolbuszowej
     16. Kornelia Plis – śpiew - SP w Widełce kl. IV-VI
     17. Magdalena Surowiec – śpiew SP w Kolbuszowej Górnej kl. IV-VI
     18. Karolina Trojnacka – Grand Prix –Gim. nr 2 w Kolbuszowej
     19. Marcelina Karkut – śpiew Gimnazjum nr 2 w Kolbuszowej
     20. Sara Augustyn – śpiew Gimnazjum nr 1 w Kolbuszowej
     21. Zespół wokalny Gimnazjum nr 2 w Kolbuszowej – śpiew
         /Paulina Sawuła , Alicja Słonka,Karolina Trojnacka,Alicja Marut,Oliwia Starzec,Klaudia Majewska/
     22. ZS w Kupnie - śpiew