W niedzielę, 25 maja 2025 r. w Kolbuszowej odbyła się XII edycja Festiwalu Żywej Muzyki na Strun Dwanaście i Trzy Smyki pod hasłem „Czy to już ostatnia taka żywa muzyka?”. Organizatorem wydarzenia, jak co roku, był Miejski Dom Kultury w Kolbuszowej, który z powodzeniem łączy pielęgnowanie tradycji z nowoczesnymi formami popularyzacji dziedzictwa kulturowego.
Festiwal tradycyjnie składał się z dwóch części: seminarium naukowego oraz konkursu muzycznego. W seminarium wzięli udział uznani specjaliści z zakresu etnomuzykologii i kultury ludowej: prof. dr hab. Piotr Dahlig, dr hab. Tomasz Nowak, dr Mariusz Pucia, mgr Maria Baliszewska oraz mgr Lidia Biały. Poruszane tematy dotyczyły m.in. tradycji muzycznych Podkarpacia, muzykantów romskich, kontynuacji lokalnego folkloru czy twórczości Władysława Łobody. Wystąpienia wzbogacone były zdjęciami i nagraniami muzycznymi. Wykłady były również transmitowane online i zgromadziły blisko 800 słuchaczy.
Część konkursowa rozpoczęła się od powitania przybyłych muzykantów przez Grzegorza Romaniuka Burmistrza Kolbuszowej, Krzysztofa Wójcickiego Zastępcę Burmistrza oraz Wiesława Sitko Dyrektora Miejskiego Domu Kultury. Na scenie zaprezentowało się dwanaście kapel ludowych oraz osiemnastu instrumentalistów z południowo-wschodniej Polski. Jury w składzie prelegentów seminarium oraz Mateusza Starca, który od lat z pasją zajmuje się organizacją festiwalu, przyznali nagrody wykonawcom.
KATEGORIA: KAPELE
GRAND PRIX:
I Nagroda:
II Nagroda:
III Nagroda:
KATEGORIA: INSTRUMENTALIŚCI
I Nagroda:
II Nagroda:
III Nagroda:
Wyróżnienia:
Ponadto komisja postanowiła zakwalifikować do udziału w 59. Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu nad Wisłą następujących muzyków:
Zdecydowano również o desygnowaniu uczestników do występu podczas 59. Sabałowych Bajaniach w Bukowinie Tatrzańskiej w dniach 9–11 lipca 2025 roku. Zostali nimi:
Festiwal poprowadził muzyk folkowy Paweł Steczkowski.
Tegoroczna edycja po raz kolejny potwierdziła, że muzyka tradycyjna wciąż cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno wśród wykonawców i publiczności, a pomimo niepokoju wyrażonego w haśle przewodnim, nadal pozostaje żywa i pełna nadziei.
Na podstawie materiałów Miejskiego Domu Kultury w Kolbuszowej