Miejscowość powstała pod koniec XVI wieku w dobrach należących do Stanisława Tarnowskiego, a w XVII wieku przeszła pod władanie rodu Lubomirskich. W czasie II wojny światowej na początku 1940 roku we wsi Niemcy założyli obóz pracy przymusowej oraz obóz pracy budowlanej - Baudienst. Obóz przetrwał do lipca 1944 roku, kiedy to za sprawą obozowej komórki ruchu oporu AK, wyzwolił się.

W granicach administracyjnych obejmuje teren o powierzchni łącznej ok. 729 ha i liczy ok. 600 mieszkańców.

We wsi znajduje się Nadleśnictwo Świerczów. Obok budynku znajduje się stary szypułkowy dąb, który liczy ponad 350 lat. Wieś integruje ochotnicza straż pożarna, koło gospodyń wiejskich.

W Świerczowie znajduje się ścieżka edukacyjno-przyrodnicza „Świerczówka”. Ścieżka składa się z dwóch zamkniętych pętli: oznaczonej szlakiem zielonym dłuższej trasy liczącej 5,3 km oraz trasy spacerowej (2,5 km), która oznaczona jest kolorem czerwonym.